brur – Søkjesida til Grunnmanuskriptet og Aasen-ordboki

GM	Aasen
brud el. brur f. 1. kvinne når ho gifter seg, el. so lenge brudlaupet varer, J, EN II., 1743, H, ("brur" Hl, Rbg, Tel, Gbr, Ød, Innh, Helg), A, Å, (Austl, Ndm, Tr, Ry), R, ("bru" i pl. "bru`i" el. "bru`e" Va, Hal og Agd), R3. I sms. "brura-", "brure-" og "bruda-" (Snm), A, Å. 2. (i pl.) ~er, brudkonor, brudgjentor (Set), GoS VIII. 37, HGn, (VTel), EU. 3. eit slag ørliti, gloande rand bladlus (Set), GoS. IV. 164. 4. brjosken (på dyr) nedanfor (bakanfor) brjostbeinet (To, Bu, Ndm og Tr), R. 5. (tykkjest sumst. vera) d.s.s. brudbete 3., R. Gn, brúðr, d.s.s. 1 og 2; jfr. sv. dsk. brud; men sv. målf. òg brur. brur f. og brur(e) sjå brud og brud-, Å. gjente-brud , el. -brur f. brud som er gjente (ikkje enkje), Å, V. kone-brud el - brur f. enkje som er brud, Å(-brud), Å,(-brur), V. krune-brud og -brur f. brud som ber krune l. (jfr. brudkrune), Å. Um tilfanget: Tilfanget kjem frå Grunnmanuskriptet hjå Universitetet i Oslo, den gongen Universitetet i Oslo dreiv Språksamlingane og åtte Grunnmanuskriptet. Søkjesida deira låg ei stund nede både tidt og ofte, og slik vart fyrsteutgåva av denne søkjesida til og lagt ein løynd stad på folk.uio.no (som var langt stødugare en edd.uio.no) til eige bruk. Sidan tok Universitetet i Bergen yver Språksamlingane – og rettane til tilfanget, medan denne søkjesida flutte til ordboki.no då folk.uio.no-tenesta vart lagd ned. Tilfanget skal vera likt, men framsyningi skil seg noko.	Brud, f. Brud, Kvinde som bliver ægteviet. Tildeels afvigende: Brur (Søndre Berg. Rbg. Tel. Gbr. Østerd. Indh. Helg.); ligesaa i Fleertal Brure(r) for Bruder, og i Sammensætn. Brura (Brure) for Brudar (paa Sdm. Bruda), f. Ex. Brurahus. G.N. brúdr, gen. brúdar, pl. brúdir. (Jf. Goth. bruþs, Ang. brýd, Ght. brút). Brur, s. Brud. Um tilfanget: Tilfanget kjem frå Norsk Ordbog av Ivar Aasen (gjevi ut i 1873). Fyrr hadde Universitetet i Oslo ei netutgåva liggjande ute, men søkjesida gjekk på ryggen ei stund etter at Språksamlingane vart førde yver til Universitetet i Bergen, og ingi ny sida er komi upp der. Difor vart denne søkjesida til, bygd upp av nyo med di søkjesida til UiO alt var daud. Tilfanget er bygt på ei digital utgåva av Norsk Ordbog som flaut umkring på netet i litt ulike utgåvor. Me hev gjort sume rettingar i samsvar med papirutgåva frå 1873 og lagt på merknader i uppslag som peikar til fyrre eller næste uppslaget.

Aasen

brud el. brur f.
   1. kvinne når ho gifter seg, el. so lenge brudlaupet varer, J, EN II., 1743, H, ("brur" Hl, Rbg, Tel, Gbr, Ød, Innh, Helg), A, Å, (Austl, Ndm, Tr, Ry), R, ("bru" i pl. "bru`i" el. "bru`e" Va, Hal og Agd), R3. I sms. "brura-", "brure-" og "bruda-" (Snm), A, Å.
   2. (i pl.) ~er, brudkonor, brudgjentor (Set), GoS VIII. 37, HGn, (VTel), EU.
   3. eit slag ørliti, gloande rand bladlus (Set), GoS. IV. 164.
   4. brjosken (på dyr) nedanfor (bakanfor) brjostbeinet (To, Bu, Ndm og Tr), R.
   5. (tykkjest sumst. vera) d.s.s. brudbete 3., R. Gn, brúðr, d.s.s. 1 og 2; jfr. sv. dsk. brud; men sv. målf. òg brur.

brur f. og brur(e) sjå brud og brud-, Å.

gjente-brud , el. -brur f. brud som er gjente (ikkje enkje), Å, V.

kone-brud el - brur f. enkje som er brud, Å(-brud), Å,(-brur), V.

krune-brud og -brur f. brud som ber krune l. (jfr. brudkrune), Å.

Um tilfanget:
Tilfanget kjem frå Grunnmanuskriptet hjå Universitetet i Oslo, den gongen Universitetet i Oslo dreiv Språksamlingane og åtte Grunnmanuskriptet. Søkjesida deira låg ei stund nede både tidt og ofte, og slik vart fyrsteutgåva av denne søkjesida til og lagt ein løynd stad på folk.uio.no (som var langt stødugare en edd.uio.no) til eige bruk. Sidan tok Universitetet i Bergen yver Språksamlingane – og rettane til tilfanget, medan denne søkjesida flutte til ordboki.no då folk.uio.no-tenesta vart lagd ned. Tilfanget skal vera likt, men framsyningi skil seg noko.

Brud, f. Brud, Kvinde som bliver ægteviet. Tildeels afvigende: Brur (Søndre Berg. Rbg. Tel. Gbr. Østerd. Indh. Helg.); ligesaa i Fleertal Brure(r) for Bruder, og i Sammensætn. Brura (Brure) for Brudar (paa Sdm. Bruda), f. Ex. Brurahus. G.N. brúdr, gen. brúdar, pl. brúdir. (Jf. Goth. bruþs, Ang. brýd, Ght. brút).

Brur, s. Brud.

Um tilfanget:
Tilfanget kjem frå Norsk Ordbog av Ivar Aasen (gjevi ut i 1873). Fyrr hadde Universitetet i Oslo ei netutgåva liggjande ute, men søkjesida gjekk på ryggen ei stund etter at Språksamlingane vart førde yver til Universitetet i Bergen, og ingi ny sida er komi upp der. Difor vart denne søkjesida til, bygd upp av nyo med di søkjesida til UiO alt var daud. Tilfanget er bygt på ei digital utgåva av Norsk Ordbog som flaut umkring på netet i litt ulike utgåvor. Me hev gjort sume rettingar i samsvar med papirutgåva frå 1873 og lagt på merknader i uppslag som peikar til fyrre eller næste uppslaget.