Søkjesida til Grunnmanuskriptet (1935, rettshavar: Språksamlingane ved UiB) og Norsk Ordbog (1873, Ivar Aasen)


GMAasen
ljod m. (og n.)
   l. stille, høve til å verta høyrd; eig. lyding el. høyring. Gjeva ~, tegja og lyda, so ein kann høyra det som vert sagt, Å; gjeva ein ~, Sn; få ~, verta høyrd, Å; verta lydd; han bad seg ~, bad um ordet, Sn.
   2. det ein høyrer, tone, klang, serleg sterk (jfr. læte, som er mykje meir vidfemnande), Å; (i fonetikk) klang frå ljodbandi, Sn; skrik, skrål, t.d. eit fælt ~ (Shl), V. Noko skiftande i form og kyn: "ljo" og "ljød" m. (Vestl), "ljo" og "jo" n. (Tel), "ljø" n. (Va), sumst. "jö", Å, "lø" n. (Tolga i Ød), R, "lyyd" i tyd. l., "ljo" n. (sjå 2.) (Shl), V. Gn. hljóð, lyding, stille, tegjing, tone, song.


Um tilfanget:
Tilfanget kjem frå Grunnmanuskriptet hjå Universitetet i Oslo, den gongen Universitetet i Oslo dreiv Språksamlingane og åtte Grunnmanuskriptet. Søkjesida deira låg ei stund nede både tidt og ofte, og slik vart fyrsteutgåva av denne søkjesida til og lagt ein løynd stad på folk.uio.no (som var langt stødugare en edd.uio.no) til eige bruk. Sidan tok Universitetet i Bergen yver Språksamlingane – og rettane til tilfanget, medan denne søkjesida flutte til ordboki.no då folk.uio.no-tenesta vart lagd ned. Tilfanget skal vera likt, men framsyningi skil seg noko.

Ljod, m. (og n.),
  1) Lyd, Tone; Klang. Især om stærk Lyd; jf. Læta (som er langt mere omfattende).
  2) Stilhed, Leilighed til at blive hørt; egentl. Lytten el. Høren. Giva Ljod: tie og lytte for at høre Ens Tale. Faa Ljod: faae Ørenlyd, blive hørt. (Jf. lyda). Noget forskjelligt i Form og Kjøn: Ljo og Ljød, m. B. Stift; Ljo og Jo, n. Tel., Ljø, n. Vald., nogle St. Jø (ø’). G.N. hljód, n.


Um tilfanget:
Tilfanget kjem frå Norsk Ordbog av Ivar Aasen (gjevi ut i 1873). Fyrr hadde Universitetet i Oslo ei netutgåva liggjande ute, men søkjesida gjekk på ryggen ei stund etter at Språksamlingane vart førde yver til Universitetet i Bergen, og ingi ny sida er komi upp der. Difor vart denne søkjesida til, bygd upp av nyo med di søkjesida til UiO alt var daud. Tilfanget er bygt på ei digital utgåva av Norsk Ordbog som flaut umkring på netet i litt ulike utgåvor. Me hev gjort sume rettingar i samsvar med papirutgåva frå 1873 og lagt på merknader i uppslag som peikar til fyrre eller næste uppslaget.