Søkjesida til Grunnmanuskriptet (1935, rettshavar: Språksamlingane ved UiB) og Norsk Ordbog (1873, Ivar Aasen)


GMAasen
loke I. (ó) m. = lok II. ("lookje" Nfj o.fl.), R, (YNam), R3. Jfr. gn. lóki, som tilnamn.
loke II. (ó) m. labb; neve ("lookje" Tel), R. Jfr. loke IV.
loke III. (ò) m.
   l. eit slag vette, Å. "Lokje dengjer bon´e sine", segjer dei når det knest hardt i tre som brenn (Rauland i Tel), Å. Jfr. "låkie", attergangar som tek småborn um natti (Wille; han høyrer ikkje skilnaden millom ò og å). - Hit høyrer kann henda òg "loje" el. "løye", "Loye Langbein", um eit slag kongro, R.
   2. Loke: namn på ein av æsene, HFo. Gn. loki.
loke IV. (ó) f. labb, fot på eit dyr; òg neve, hand (Nhl, So, Va(B), Hal), Å; luke, gaupn (Shl), V. For luke, med -ó- frå love; sjå luke II., T.
loke V. (ò) f.
   l. stenge på dør o.dl. til å skuva upp og att, skote, slå, Å; serleg um skote i lås (Had, Va(B)), R; treslå som vert vridi inn yver døri til eit uthus (Fosen, No), R3; klavenål (Shl), V.
   2. fremste uppstandaren i ein plog (Set), Å.
   3. tverrtre yver slederimane (Ry, Røldal), R.
   4. vegende (Follo, Oslo, Austf, Rom), R.
   5. greide som vert sett gjenom torvvolen til å halda han uppe (Fjotland, Eiken i VAgd), R.
   6. eit slag trinse som hovoldi heng i (Li), R.
   7. det stykket i eit børselås som stengjer for børsepipa, Sn. (Nytt). Òg i formene: "løku" (Hal), Å, "løku", "løko" (Va, Sunndal o.fl. på INdm), R, "lookoo" (To, Va, Gbr), R3, (Follo, Oslo, Austf, Rom), R, "luku" (Ød), Å, "løko" og "løkø" (Vang i Va), R3, "looke" (SAustf), "låkå" (Halse, Tingvoll på YNdm), R, "låk(k)å" (Fosen), "låk(k)a" (Fosen, No), "låkk" (Lo), "lòge" (Øvrebø o.fl. i VAgd), R3. Gn. loka, skote, stengsle. Jfr. sv. målf. klinke av tre; dsk. låge, liti dør. Til luka. T.


Um tilfanget:
Tilfanget kjem frå Grunnmanuskriptet hjå Universitetet i Oslo, den gongen Universitetet i Oslo dreiv Språksamlingane og åtte Grunnmanuskriptet. Søkjesida deira låg ei stund nede både tidt og ofte, og slik vart fyrsteutgåva av denne søkjesida til og lagt ein løynd stad på folk.uio.no (som var langt stødugare en edd.uio.no) til eige bruk. Sidan tok Universitetet i Bergen yver Språksamlingane – og rettane til tilfanget, medan denne søkjesida flutte til ordboki.no då folk.uio.no-tenesta vart lagd ned. Tilfanget skal vera likt, men framsyningi skil seg noko.

Loke (o’), m. et Slags Vætte eller mythisk Væsen. “Lokje dengjer Bon’e sine” (L. prygler sine Børn), siger man, naar det knitrer stærkt i brændende Træ. Tel. (Raudland). G.N. Loki, en af Æserne.


Um tilfanget:
Tilfanget kjem frå Norsk Ordbog av Ivar Aasen (gjevi ut i 1873). Fyrr hadde Universitetet i Oslo ei netutgåva liggjande ute, men søkjesida gjekk på ryggen ei stund etter at Språksamlingane vart førde yver til Universitetet i Bergen, og ingi ny sida er komi upp der. Difor vart denne søkjesida til, bygd upp av nyo med di søkjesida til UiO alt var daud. Tilfanget er bygt på ei digital utgåva av Norsk Ordbog som flaut umkring på netet i litt ulike utgåvor. Me hev gjort sume rettingar i samsvar med papirutgåva frå 1873 og lagt på merknader i uppslag som peikar til fyrre eller næste uppslaget.