mjøll f.
l. lett og turr snø (Tel), Å. Avvik.
"mjødl" (Hl), "mjødd" (sumstad), "mell" (Vestf); på Snm "mjell" um
rimklumpar på lyng og krat, i Orkd um laus og fjukande snø. Å. R.
jfr. drivmjell og mjellsnø.
2. fjom, dust, fjukande dumbe ("mjell"
Lo); sumstad i So og Sfj um blomstermjøl på gras og buskvokstrar
(jfr. Mjelde i Jensens glosebok s. 79). Å. Gn. mjǫll (i tyd. l).
Um tilfanget:
Tilfanget kjem frå Grunnmanuskriptet hjå Universitetet i Oslo,
den gongen Universitetet i Oslo dreiv Språksamlingane og åtte Grunnmanuskriptet. Søkjesida deira låg ei stund nede både
tidt og ofte, og slik vart fyrsteutgåva av denne søkjesida til og lagt ein løynd stad på folk.uio.no (som var langt stødugare
en edd.uio.no) til eige bruk. Sidan tok Universitetet i Bergen yver Språksamlingane – og rettane til tilfanget, medan denne
søkjesida flutte til ordboki.no då folk.uio.no-tenesta vart lagd ned. Tilfanget skal vera likt, men framsyningi skil seg noko.
|
Mjøll, f.
1) let og tør Snee. Tel. (Nogle St. Mjødd). Paa Sdm. Mjell, f. om Riim eller Riimklynger paa Lyng og Krat. I Ork. Mjell og Drivmjell, om løs og fygende Snee. Andre St. Mjellsnjo, see mjell, adj. G.N. mjöll (ny Snee). Sv. Dial. mjäll, f. om tynde Sneeflokker.
2) Fnug, Flokker, fygende Støv. Nordl. (Lof.) i Formen Mjell. Ogsaa tildeels i Sfj. og Sogn om Støvknopper el. Blomsterstøv paa Græs og Buskvæxter. (Hertil “Mjelde” i Jensens Glosebog, S. 79).
Um tilfanget:
Tilfanget kjem frå Norsk Ordbog av Ivar Aasen (gjevi ut i 1873). Fyrr hadde Universitetet i Oslo
ei netutgåva liggjande ute, men søkjesida gjekk
på ryggen ei stund etter at Språksamlingane vart førde yver til Universitetet i Bergen, og ingi ny sida er
komi upp der. Difor vart denne søkjesida til, bygd upp av nyo med di søkjesida til UiO alt var daud.
Tilfanget er bygt på ei digital utgåva av Norsk Ordbog som flaut umkring på netet i litt ulike
utgåvor. Me hev gjort sume rettingar i samsvar med papirutgåva frå 1873 og lagt på merknader i uppslag som
peikar til fyrre eller næste uppslaget.
|