Søkjesida til Grunnmanuskriptet (1935, rettshavar: Språksamlingane ved UiB) og Norsk Ordbog (1873, Ivar Aasen)
GM | Aasen |
---|---|
slir (í) f. I. = slire f., Å. Sersk. ordl.: "Han skjelv
'kje i slí`rine" (dat. sg.) el. "i slí`ro" (dat. pl.) (Tel). R.
Avvik. utt. "slér", pl. "sléri" (Selbu i STr), R3.
slir (í) f. II.
l. stutt og smal vassbein fjøl til å binda ihop med: a) tverrtre millom meiar (jfr. vegende) eller skjæker (jfr. skakarås) (Fosen, Innh, Nam). Jfr. skåkslir. b) attarste tverrtreet yver langtrei i slede (Ndm, Fosen). c) tverrtre yver kvernkallen (Ndm). 2. fjøl, sumtid med kant el. list på, millom toppane av sengestolpane; sumtid = sengesims (Ma, Li). Jfr. sengeslir, hovudslir. 3. vassbein bjelke som skiljeveggen millom båsar er fest til (VTel); jfr. bolkslir. R. Jfr. nisl. slíðr f., rekkje til å setja skeier, verkty o.dl. i. Av same upphav som slir(e) f., T.
"slír" f. III. sjå slidr f.
slir (í) n. liti lekte el. list uppslegi på ein vegg til stø
under eitk., t.d. under hyllone i eit skåp el. under fjølene i eit
sengtile (Vestl, No), Å. Jfr. slir f. II.
Um tilfanget: |
Slidra (Slira), f. Skede, Balg, især til Knive; Knivskede. Temmelig alm. i Formen Slira (Slire); nogle St. Slir. G.N. slídr, n. slídrir, f. pl. Sv. slida.
Slir, s. Slider og Slidra.
Um tilfanget: |